کبد چرب
در مان فوری کبد چرببا روش های طبیعی و استفاده از میوه ها مزایایی نسبت به مصرف داروها دارد که اصلی ترین آنها تقوی سیستم ایمنی بدن و افزایش مقاومت در برابر بیماری هاست. از آنجا که بیماری کبد چرب از جمله بیماری های خاموش و بی نشانه است، پیشگیری از ابتلا به آن از جمله اولویت ها قرار می گیرد.
زیرا این بیماری معمولا زمانی خود را نمایان می کند که ذرات چربی بخش زیادی از سلول های کبدی را به خود درگیر کرده اند. کبد چرب پس از درگیر کردن کبد با علائمی مانند ضعف، خستگی و احساس سنگینی و فشار در ناحیه فوقانی و راست شکم بروز می کند ؛ در ادامه این بخش از سلامت نمناک به معرفی چند میوه که برای پاکسازی و رفع مشکل کبد چرب بسیار مفید هستند خواهیم پرداخت.
لیمو یکی از بهترین و پرطرفدارترین میوه های فصل تابستان و زمستان است اما نوع ترش ان برای درمان کبد چرب بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد .نوشیدن یک لیوان آب که در آن عصاره یکلیمو ترشتازه وجود دارد در آغاز روز می تواند بهترین دارو برای پیشگیری از ابتلا به کبد چرب باشد.
از آنجا که لیمو سرشار از ویتامین C است و به عنوان یک آنتی اکسیدان می تواند نقش موثری در هضم و جذب مواد مفید در بدن داشته باشد، قابلیت زیادی در پیشگیری و درمان کبد چرب دارد.
با اضافه کردن آب یک لیمو به یک پارچ آب، در خانه آب لیمو درست کنید حتی می توانید لیموی خرد شده نیز به آن، اضافه نمایید. به طور منظم از این آبمیوه بنوشیددر صورت دلخواه ،می توانید مقداری عسل نیز به آن اضافه کنید.
لبو را حلقه حلقه کنید خشک کنید روی بخاری یا شوفاژ بعد پودرش کنید مثل زعفران دم کنید برای رنگ غذا یا دسر.آب لبو را درقالب یخ بریزید هر وقت لازم داشتید یک حبه رااز فریزر دراورید برای تزیین پلو، رنگ دسر،رنگ فرنی، حتی رنگ مربا به، اگر رنگ نداشت زیرا آب لبو بهترین درمان کم خونی است.
آب لبو یکی از راه های طبیعیه درمان پوکی استخوان است. خوردن یک لیوان آب لبو در صبح و شب در درمان فشار خون بالا موثر است. یکی از راه های درمان کبد چرب نوشیدن آب لبو است.خوردن آب لبو از ابتلا به فراموشی و اایمر در سنین بالا جلوگیری می کند. آب لبو در درمان سرطان خون،موثر است.
توت ها این میوه های خوشمزه که انواع مختلفی دارند یکی از منابع غنی آنتی اکسیدان به شمار می روند .این نوع میوه ها غنی از آنتی اکسیدان است و کبد را ترمیم می کند. برای دفع چربی از سلول های کبد، از انواع توت ها استفاده کنید.
یک لیوان آب تازه انگور بنوشید و یا از خوردن یک خوشه انگور کامل همراه با صبحانه لذت ببرید.
نکته:اگر تحت درمان هستید، قبل از مصرف این دارو با پزشک م کنید ، زیرا ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد.
سیر ،برای پاکسازی کبد عالی است. سیر به فعالسازی آنزیم هایی که کبد را از سموم پاک می کنند، کمک می کند. همچنین دارای دو ترکیب طبیعی به نام های آلیسین و سلنیوم است ،که به فرآیند پاکسازی کبدکمک می کنند و از کبد در برابر آسیب سموم محافظت می کنندر علاوه بر آن ، سیر میزان کلسترول و تری گلیسیرید را کاهش می دهد، که مانند بار سنگینی برای کبد هستند و مانع از عملکرد درست کبد می شوند. برای ارتقا دادن سلامت کبد، از سیر تازه به جای سیر فرآینده شده، چرخ شده و یا پودر سیر استفاده کنید.
هر روز، 2 تا 3 حبه سیر تازه بخورید و در پخت غذا نیز از آن استفاده کنید حتی می توانید بعد از م با پزشک، از مکمل های سیر نیز استفاده کنید.
چغندر نیز ،یک غذای مفید دیگر برای پاکسازی و بهبود عملکرد کبد است ؛ به دلیل اینکه سرشار از فلانوئید گیاهی و بتا کاروتن است، باعث می شود که عملکرد کلی کبد تحریک شود و بهبود یابد. به اضافه اینکه، چغندر، تصفیه کننده طبیعی خون نیز است ، به راحتی از چغندر تازه یا اب چغندر در رژیم غذایی روزانه خود استفاده کنید.
با استفاده از 1 فنجان چغندر خرد شده یا رنده شده، 2 قاشق غذاخوری روغن زیتون و آب نصف یک لیمو ، یک سالاد قوی برای پاکسازی کبد تهیه کنید همه مواد را مخلوط کنید و به مدت یک هفته هر روز، هر دوساعت ،دو قاشق از این سالاد بخورید.
آووکادو ،حاوی مواد شیمیایی موثری است که می تواند آسیب کبدی را کاهش دهد ، این میوه سرشار از گلوتاتیون ، ترکیبی که کبد برای پاکسازی سموم مضر به آن نیاز دارد، است.برای چند ماه ، هر هفته 1 یا 2 آووکادو بخورید، تا به رفع آسیب های کبدی کمک کنید.
یک سیب در روز ، راز سلامت کبد است. سیب سرشار از پکتین ،یک فیبر محلول است و می تواند سموم سیستم گوارش و کلسترول خون را کاهش دهد و هم چنین از کار زیاد کبد جلوگیری می کند.
هرروز یک مشت گردو را به عنوان اسنک ، بجوید هم چنین می توانید گردو را روی سالاد، غذاهای جانبی ، سوپ و یا هر چیز پختنی بریزید.
فیبر بالای موجود در بروکلی باعث بهبود گوارش نیز می شود علاوه برآن، بروکلی حاوی ویتامین های محلول و چرب مانند ویتامین E است ،که یک آنتی اکسیدان مهم برای عملکرد کبد می باشد. سه باردر هفته ، یک فنجان بروکلی بخورید تا کبدتان سالم بماند.
علاوه براینها میوه هایی همچون کران بری ، تمشک و توت فرنگی ، کیوی ، هلو و ریواس هم برای کبد چرب مفید هستند.
متاسفانه، آب میوه ها تمام خواص و فواید میوه کامل را ندارند ، برخی پا را فراتر نهاده و می گویند آن ها به ناسالمی آب میوه های آماده در فروشگاه ها هستند، ولی نظر من اینگونه نیست ولی حقیقت این است که بیشتر فوایدی که با خوردن میوه کامل به دست می آید ، در آب میوه ناپدید می شود .پالپ _ قسمتی از میوه که کل فیبر میوه در آن ذخیره می شود_ دیگر بخشی از این معامله نیست و به جای آن نوشیدنی سرشار از شکر می نوشید، که سالم نیز نیست.
اگر واقعا به دنبال تنوع هستید ، یک اسموتی خوشمزه بخورید به دلیل اینکه پالپ موجود در میوه حفظ می شود ، اسموتی سالم و مفید است و مانند این است که خود میوه را می خورید.
بیماری های پوستی: ۲۴ رایج ترین بیماری پوستی و نشانه های آنها
6 ژانویه, 2018 سارا فیضی کد خبر:904270
بیماری های پوستی بسیار زیادی وجود دارند که انسان را مبتلا میکنند. رایج ترین بیماری های پوستی میتوانند برخی علائم مشابه داشته باشند، بنابراین درک تفاوت بین آنها مهم است. به منظور تشخیص و درمان هر اختلال پوستی باید با یک متخصص پوست م کنید تا مطمئن شوید سبک زندگیتان تحت تاثیر قرار نمیگیرد. در این نوشتار با شایع ترین بیماری های پوستی آشنا خواهید شد.
بیماری های پوستی
بیماری های پوستی دایمی
۱. درماتیت سبورهای
درماتیت سبورهای در نوزادان معمولا به عنوان کلاه گهواره» شناخته میشود. لکههای چرب و پوسته پوسته بر روی پوست کودک و غالبا روی پوست سر او. این اختلال بی ضرر است و معمولا به صورت خود به خود از بین میرود.
در بزرگسالان، درماتیت سبورهای ممکن است در هر جایی ظاهر شود و ممکن است برای باقی زندگی فرد مدام رخ بدهد و ناپدید شود. پوست آسیبدیده ممکن است قرمز و متورم باشد و ظاهری چرب داشته داشته باشد. لایهای به رنگ سفید تا زرد ممکن است بر روی سطح پوست ظاهر شود. بسیاری از روشهای درمانی میتوانند علائم را کمی تسکین بدهند.
مطلب مرتبط: ۱۴ موثرترین درمان خانگی سرطان پوست ملانوما
۲. خال
زائدههایی شایع بر روی پوست که وقتی سلولهای پوستی با بافت اطرافشان انباشته میشوند، به وجود میآید.
اکثر آدمها خال دارند و ممکن است هر از گاهی یک خال جدید نیز بر روی پوستشان پدیدار شود.
خالها علائم و نشانهای ندارند، اما اگر متوجه شدید که دائم در حال رشد هستند، ظاهری غیر طبیعی دارند یا دچار تغییر رنگ شدهاند، بهتر است آنها را مرتبا مورد معاینه قرار بدهید.
۳. ملانوما
خالهای غیر طبیعی ممکن است به ملانوما منجر شوند، نوعی سرطان پوست خطرناک و کشنده.
اگر خالها اشکال نامتقارن، کنارههای دندانهدار و ناصاف یا رنگ نامنظم داشته باشند یا اندازهشان تغییر کند، باید بررسی شوند.
بیماران مبتلا به ملانوما ممکن است عمل جراحی انجام بدهند، یا تحت شیمیدرمانی یا پرتودرمانی قرار بگیرند.
۴. آکنه روزاسه
شایعترین اختلال پوست یعنی روزاسه معمولا با قرمزی همراه است. با این حال، چهار زیرمجموعه وجود دارد که علایم دیگری را نیز ایجاد میکنند:
– روزاسهی ETR که سبب قرمزی، پیدا شدن رگهای خونی و گرگرفتگی میشود.
– روزاسهی چشم میتواند سبب بروز قرمزی و تحریک شدن چشمها، پلکهای متورم و علائمی که مانند گلمژه به نظر میرسند، شود.
– روزاسهی پاپولوپوسچولر باعث ایجاد قرمزی و تورم میشود و با پدیدار شدن عارضههایی روی پوست همراه است که مانند آکنه هستند.
– روزاسهی فیتوماتوس باعث میشود که پوست ضخیم شود و بافت ناصافی داشته باشد.
هیچ درمان شناخته شدهای برای روزاسه وجود ندارد اما علائم آن میتوانند و باید درمان شوند تا این اختلال تحت کنترل بماند.
۵. لوپوس
لوپوس یک اختلال پیچیده است که از فردی به فرد دیگر متفاوت است. این بیماری به سیستم ایمنی بدن حمله میکند و موجب بروز التهاب و درد میشود.
هرچند لوپوس میتواند بر روی هر قسمتی از بدن تاثیر بگذارد، اما علائم روی پوست عبارت است از لکههای قرمز یا حلقهای شکل بر روی پوست، راشهای مانند آفتابسوختگی بر روی بینی و گونهها یا راشهای دایرهای که خارش یا درد ندارند. این اختلال ممکن است با علائم دیگری همچون سردرد، تب، خستگی و همینطور مفاصل متورم، سفت یا دردناک همراه باشد.
درمان این اختلال شامل داروهایی با قدرتهای متفاوت است که برای کم کردن آسیب ناشی از لوپوس ساخته شدهاند.
۶. پسوریازیس
پسوریازیس یک اختلال خودایمنی است. علائم این اختلال معمولا شامل تکههای غیرطبیعی پوست است. پوست آسیبدیده معمولا قرمز و ضخیم است و بسیار خارش دارد مناطق آسیبدیدهی پوست به لحاظ اندازه و شدت متفاوت هستند. پسوریازیس به پنج نوع اصلی طبقهبندی میشود:
– پسوریازیس پلاک باعث ایجاد لکههای قرمز رنگ ضخیم روی پوست میشود.
– پسوریازیس پوسچولار باعث ایجاد تاولهایی روی پوست میشود که دورشان قرمز و داخلشان پر از چرک است.
– پسوریازیس اریتودرمیک باعث ایجاد لکههایی روی پوست میشود که شبیه سوختگی شدید پوشیده با تکههای بزرگ پوست هستند.
– پسوریازیس مع سبب بروز راشهای روشن و قرمز در پوست میشود.
– پسوریازیس خالدار باعث ایجاد لکههای قرمز کوچک روی پوست کف سر، صورت و دست و پا میشود.
مطلب مرتبط: درمان سرطان پوست: ۱۲ درمان خانگی سرطان پوست که باید بدانید
۷. اگزما
این اختلال معمولا در نوزادان و کودکان کم سن و سال دیده میشود، هرچند که تا بزرگسالی هم ادامه دارد. علائم این اختلال عبارتند از راش روی صورت، پوست کف سر، پشت آرنج یا روی گردن، مچ دست، مچ پا یا ساق پاها.
راشهای ایجادشده در اثر این اختلال بسیار خارشدار هستند و ممکن است ناصاف باشند، تغییر رنگ بدهند یا ضخیم شوند. در بزرگسالان، این راشها ممکن است قسمتهای بیشتری از بدن را پوشش بدهند و سبب خشک شدن پوست و احساس خارش مداوم در آن شوند.
چند نوع اگزما وجود دارد که هر کدام نشانههای خود را دارند. هیچ درمان شناختهشدهای برای اگزما وجود ندارد. این اختلال پوستی یا خود به خود درمان میشود و از بین میرود یا علائم آن با دارو و کرم درمان میشود.
۸. ویتیلیگو (پیسی)
ویتیلیگو از دست دادن رنگدانههای پوست است. علامت اصلی ویتیلیگو پدیدار شدن لکههای سفید رنگ روی پوست است، و بیشتر در مناطقی رخ میدهد که پوست در معرض نور خورشید قرار دارد. افراد مبتلا به ویتیلیگو اغلب رنگ موهایشان را نیز زود از دست میدهند.
برای برخی افراد، علائم در یک ناحیه هستند، در حالی که در برخی دیگر علائم در طول چند سال به آرامی گسترش مییابد. هیچ درمان شناختهشدهای برای ویتیلیگو وجود ندارد. برخی از گزینههای درمانی و جراحی وجود دارند، اما آنها برای همه مناسب نیستند.
بیماری های پوستی موقتی
۱. آکنه
بیماری های پوستیآکنه یک اختلال پوستی موقت است که میتوان آن را با کرم یا دارو درمان کرد.
یکی از شایعترین بیماریهای پوستی، آکنه است و به بسیاری از اشکال وجود دارد:
– جوشهای چرکی همان جوشهای قرمز معمول هستند که در قسمت نوکشان چرک دیده میشود.
– پاپولها (سفتدانهها) برجستگیهای قرمزی هستند که در اثر فولیکولهای عفونی مو ایجاد میشوند.
– ندولها (گرهک) تودههای دردناکی هستند که زیر سطح پوست پدیدار میشوند.
– کیستها معمولا عفونتهای پر از چرک و دردناکی هستند که زیر پوست قرار دارند.
همهی انواع آکنه معمولا با کرمها درمان میشوند و گاهی اوقات مصرف دارو نیز لازم است.
مطلب مرتبط: علائم هشداردهنده مهلک ترین نوع سرطانپوست که باید بدانید
۲. کهیر
کهیر برجستگیهای خارشداری هستند که سطحشان از لایهی عادی پوست کمی بالاتر است. آنها ممکن است ناشی از واکنشهای آلرژیک در بدن یا عوامل خارجی مانند استرس، بیماری یا حتی لباسهای تنگ ایجاد شوند. کهیر با آنتیهیستامین و اقدامات پیشگیرانه درمان میشود.
۳. زگیل
برجستگیهای شایع روی پوست که به عنوان زگیل شناخته شدهاند در واقع توسط ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) ایجاد میشوند. زگیلها مسری هستند و میتوانند بر روی هر قسمت از بدن ظاهر شوند.
زگیلهای شایع، معمولا بر روی دستها، پاها و مفاصل رشد میکنند، هرچند میتوانند در هر نقطهای از بدن ظاهر شوند. آنها اغلب خودشان از بین میروند، هرچند ممکن است زگیلهای زشت و بدمنظر با نیتروژن مایع یا کرمهای دارویی درمان شوند.
۴. عفونت قارچی ناخن
اختلالی که در اثر آن قارچ در نزدیک، زیر و اطراف ناخنها معمولا ناخنهای پا زندگی میکند. وجود قارچ باعث میشود که لبههای ناخن از بین بروند و پوستههای زرد و سفید در سطح ناخنها پدیدار شود.
درمان این اختلال معمولا یک کرم ضد قارچ یا سایر درمانهای مخصوص از بین بردن قارچ است.
بیماری های پوستی ۵: تبخال
تبخال یک تاول قرمز رنگ پر از آب است که معمولا در نزدیکی دهان پدیدار میشود. این تاول معمولا دردناک و حساس است. علائم دیگر تبخال عبارتند از احساس سوزش و خارش در ناحیه قبل از اینکه حتی پدیدار شده باشد.
تبخال ناشی از ویروس هرپس سیمپلکس است و هیچ درمان شناختهشدهای برای این ویروس وجود ندارد. این اختلال پوستی ممکن است به مدت ۲ هفته دوام داشته باشد. برای درمان تبخال از برخی کرمها و داروها استفاده میشود.
۶. کاندیدیاز یا برفک
رشد بیش از حد قارچ کاندیدا آلبیکنس بر روی بدن کاندیدیاز نامیده میشود. این اختلال باعث ایجاد لکههای تحریکشدهی پوست میشود، که معمولا زیر بغل، کشالهی ران یا زیر لایههای پوستی مانند زانو پدیدار میشود.
با استفاده از داروهای خانگی، رعایت اصول بهداشتی و پرهیز از مصرف بیش از حد آنتیبیوتیکها، میتوان از کاندیدیاز جلوگیری کرد.
۷. بیماری عفونت پای ورزشکاران
این اختلال نوعی راش ایجادشده در اثر قارچ است که به سرعت در محیطهای گرم و مرطوب مانند کفشهای ورزشی گسترش پیدا میکند. علائم این اختلال عبارتند از خشکی، خارش و قرمزی پوست. بین انگشتان پا یا کف پا ممکن است شل، سفید، ترک خورده یا پوسته پوسته شود. عفونت پای ورزشکاران اغلب باعث خارش و درد میشود.
این مشکل معمولا به سرعت گسترش پیدا میکند. پای ورزشکاران با استفاده از پماد و رعایت بهداشت در ناحیهی پا درمان میشود.
بیماری های پوستی داخلی
۱. کفگیرک
هنگامی که باکتریهای استافیلوکو اورئوس به فولیکولهای مو میرسند و باعث عفونت میشوند، کفگیرک ایجاد میشود. این توده قرمز، تحریکشده و زیر پوست است.
کفگیرک تقریبا میتواند به هر اندازهای باشد، و توده سریعا پر از چرک میشود و ورم میکند. نشانههای دیگر این اختلال پوستی عبارتند از خستگی، خارش در محلی که توده ایجاد شده و تب.
کفگیرک با استفاده از آنتیبیوتیکها، تخلیه کردن و شستشوی آنتیباکتریال درمان میشود. این اختلال معمولا به درمانهای دارویی به خوبی واکنش نشان میدهد.
بیماری های پوستی ۲: سلولیت (عفونت بافت)
سلولیت نوعی عفونت باکتریایی در لایههای عمیق پوست است، که به سرعت رشد میکند و میتواند به سرعت در سراسر بدن گسترش یابد.
قسمتی از پوست ممکن است قرمز و متورم شود و در آن احساس حرارت و درد داشته باشید و همینطور میتواند نسبت به لمس حساس باشد. این اختلال پوستی در پاها رایجتر است، اما میتواند در همهی قسمتهای بدن رخ بدهد.
عفونتهای شدید ممکن است بسیار خطرناک و کشنده باشند. در اکثر موارد این اختلال پوستی با مصرف آنتیبیوتیک درمان میشود.
بیماری های پوستی مرتبط با گروههای سنی مختلف
طیف وسیعی از بیماری های پوستی وجود دارد. این بیماریها میتوانند آدمها را در سنین مختلف تحت تاثیر قرار دهند.
در کودکان
۱. همانژیوم
همانژیوم بیشتر روی گردن، سر و صورت نوزادان شایع است. این اختلال به صورت برجستگیها یا لکههای قرمز رنگی است که در نهایت برآمدهتر میشود و سایز آن افزایش مییابد.
بیماری ها و اختلالات پوستیهمانژیوم بیشتر بر کودکان و ن باردار تأثیر میگذارد و علائم آن ممکن است راشهای قهوهای یا قرمز باشد.
گرچه همانژیوم به راحتی بر روی پوست دیده میشود، اما در واقع در اندامهای مختلف بدن رخ میدهند و معمولا در کبد نیز یافت میشوند. آنها معمولا تا سن ۱۰ سالگی خود به خود از بین میروند، گرچه شاید لازم باشد برخی از آنها را درمان کنید.
۲. سرخک
سرخک یک بیماری عفونی و ویروسی هوابرد است. کودکان و ن حامله در برابر این بیماری آسیبپذیرتر هستند، اما به هر حال سرخک ممکن است برای هر کسی رخ بدهد.
یکی از نشانههای سرخک راشهای قرمز یا قهوهای است که در سراسر بدن گسترش مییابند. علائم دیگر عبارتند از تب، آبریزش بینی و چشم، سرفه و نقاط قرمز کوچک در داخل دهان. بعد از ۷ تا ۱۰ روز، سرخک از بین میرود، اما ممکن است لازم باشد که علائم آن درمان شوند.
بیماری های پوستی ۳: زردزخم
بیماری پوستی زردزخم نوعی عفونت شایع و واگیردار پوست است. این بیماری یکی از شایعترین عفونتهای پوستی در کودکان کم سن و سال است و معمولا باعث پدید آمدن زخمهای خارشدار و تاولهایی در ناحیهی دور دهان و روی صورت میشود.
پس از گذشت مدتی این زخمها میترکند و روی آنها کبره میبندد. این کبره سپس خشک میشود و یک علامت قرمز باقی میگذارد و کمکم محو میشود به طوری که جای زخم نمیماند.
کل روند پدیدار شدن و از بین رفتن زردزخم معمولا ۳ هفته بدون درمان طول میکشد. با درمان، این روند به ۱ هفته کاهش پیدا میکند.
۴. درماتومیوزیت
درماتومیوزیت یک بیماری پوستی التهابی نادر است که در کودکان ۵ تا ۱۵ ساله و بزرگسالان بین ۴۰ تا ۶۰ ساله بیش از بقیه شایع است.
علایم شایع این اختلال پوستی عبارتند از راشهای به رنگ قرمز تا بنفش بر روی قفسهی سینه، صورت، ناخنها، یا آرنج، و همینطور ضعف عضلانی و تورم. هیچ درمانی برای درماتومویوزیت وجود ندارد، اما درمانهایی به منظور مدیریت علائم آن انجام میشود.
در بزرگسالان
۱. زونا (هرپس زوستر)
بیماری ویروسی زونا ناشی از بازگشت دوبارهی عفونتی است که سبب ایجاد آبله مرغان میشود. این اختلال بیشتر در افراد بزرگسال و مسن رخ میدهد اما ممکن است هر کسی را مبتلا کند.
این بیماری با احساس درد در بدن شروع میشود و در طی ۲ روز راشهای قرمز و تاول روی پوست پخش میشود.
درمان ضد ویروسی طی ۴۸ ساعت اول پس از پدیدار شدن بیماری میتواند به کاهش درد کمک کند. گفته میشود که واکسن هم از بروز زونا پیشگیری میکند.
بیماری های پوستی ۲: کراتوز سبروئیک
این بیماری پوستی برجستگیهای بدون خطری هستند که معمولا با بالا رفتن سن روی پوست پدیدار میشود. کراتوز سبروئیک ممکن است به رنگ سیاه، قهوهای تیره یا گاهی اوقات تکهّهای زرد و برجسته باشند که به نظر میرسد به پوست چسبیدهاند.
این بیماری پوستی گاهی اوقات با سرطان پوست، اشتباه گرفته میشود، گرچه به لحاظ پزشکی اهمیت چندانی ندارند. اما هر لکهای که مشکوک به نظر میرسد باید مورد آزمایش قرار بگیرد.
۳. لکههای پیری (لکههای کبدی)
لکههای پیری یا کبدی نقاطی صاف بر روی پوست هستند که در مقایسه با مناطق اطرافشان رنگدانهی بیشتری دارند. این لکهها ممکن است در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید در طول سالها باشند.
این لکهها به خودی خودی علائمی ندارند، اما اکثر افراد وجود آنها بر روی پوستشان را دوست ندارند. آنها را میتوان به روشهای مختلف درمان کرد، اما درمان پزشکی ضرورتی ندارد.
خلاصه
هنگامی که با هر گونه اختلال پوستی روبرو میشوید، بسیار مهم است که خودتان به تنهایی برای درمان آن اقدام نکنید. با یک پزشک یا متخصص پوست برای تشخیص هر نوع بیماری پوستی م کنید چرا که این تنها راه مطمئن برای تشخیص درست اختلال و درمان آن است.
آبلهمرغان
آبلهمُرغان (به انگلیسی: Chickenpox)، از بیماریهای خفیف و بسیار واگیردار است. این بیماری که در کودکان شایعتر است، توسط ویروس هرپس زوستر ایجاد میشود.
محتویات
۱ نشانهها
۲ دلیل بیماری
۳ عوامل افزایش دهنده خطر
۴ پیشگیری
۵ پیامدهای مورد انتظار
۶ عوارض احتمالی
۷ درمان
۸ پانویس
۹ منابع
نشانهها
نشانههای زیر بیشتر در کودکان، خفیف بوده اما در بزرگسالان، شدید هستند:
خارش سطحی پس از یک روز
سر درد
حالت تهوع
تب
درد شکمی یا احساس ناخوشی همگانی که ۲–۱ روز به درازا میکشد.
بثورات پوستی که کم و بیش در هر جای بدن میتواند پدید آید مانند روی پوست سر، آلت تناسلی، داخل دهان، بینی، گلو، یا مهبل. تاولها ممکن است در نواحی بسیار گستردهای از پوست گسترده شده باشند اما در دست و پا کمتر ظاهر میشوند. تاولها در ۲۴ ساعت میترکند و در محل آنها دلمه پایهریزی میشود. هر ۴–۳ روز مجموعههایی از تاولهای جدید به وجود میآیند. بثورات ابتدا روی تنه، سپس سر و صورت و با شیوع کمتری روی دست و پا ظاهر میشوند. بثورات ابتدا پاپولند و سپس به وزیکول و پوستول و در نهایت به پوسته تبدیل میشوند. پاپولها و وزیکولها در زمینهای اریتماتوز قرار دارند. از خصوصیات بثورات آبله مرغان، ظهور سریع آنها و نیز وجود همزمان پاپول، وزیکول و پوسته در یک زمان میباشد. خارش بهطور تقریبی در همه بیماران وجود دارد. وزیکول میتواند در تمامی قسمتهای مخاطی وجود داشته باشد. این ضایعات عموماً بعد از فروکش کردن تب ایجاد میشود.
در بزرگسالان یک سری نشانه مانند آنفلوآنزا نیز وجود دارد.
دلیل بیماری
حمله آغازین آبله (smallpox) دربرابر آبله مرغان (chickenpox): حمله به بالاتنه ویژگی آبله مرغان است.
دلیل بیماری عفونت با ویروس واریسلا زوستر یک دیانای ویروس است. بیشترین شیوع آن در سن ۵ تا ۱۰ سالگی است. این ویروس از راه قطرههای ریز در هوا یا تماس با ضایعات پوستی، از فرد بیمار انتقال مییابد. بیماری فوقالعاده مسری است و انتقال ان بیشتر از راه قطرات تنفسی و هوا صورت میگیرد. ویروس در وزیکولها هم وجود دارد و بنابراین بیماری از ۲۴ ساعت قبل از پیدایش بثورات تا وقتی که ضایعات دلمه ببندد، مسری خواهد بود (بین ۷ تا ۸روز). بیماری بیشتر اوقات در زمستان و بهار دیده میشود. تا وقتی که تمام وزیکولها تبدیل به دلمه نشوند کودک نباید به مدرسه برود. مبتلایان به آبله مرغان که بستری میشوند باید در اتاقی ایزوله شوند تا از انتقال هوایی ویروس جلوگیری شود. دوره نهفتگی بیماری، ۲۱–۷ روز است. اگر مادر یک نوزاد قبل یا حین بارداری آبله مرغان گرفته باشد، کودک وی تا چندین ماه در برابر آبله مرغان ایمنی دارد اما این ایمنی در ۱۲–۴ ماه پس از زایش کاهش پیدا میکند.
عوامل افزایش دهنده خطر
بهکارگیری داروهای سرکوبکننده دستگاه ایمنی بدن و همچنین بیمارانی که از ضعف سیستم ایمنی رنج میبرند، از عوامل افزایش دهنده خطر هستند.
پیشگیری
در ابتدای سالهای ۱۹۷۰ در کشور ژاپن واکسنی به نام Varivax تولید شد که بهطور مرتب از سال ۱۹۸۶ در ژاپن و از سال ۱۹۹۵ در آمریکا استفاده میشود که نتایج آن، مثبت بودهاست. پس از استفاده انبوه این واکسن در این دو کشور شیوع بیماری آبله مرغان، چه در افراد واکسینه و چه در افرادی که واکسن را دریافت نکردهاند، بهطور چشمگیری کاهش یافت.[۱][۲] این واکسن در ایران موجود نمیباشد.[۳]
پیامدهای مورد انتظار
بهبود خود به خودی: کودکان در ۱۰–۷ روز بهبود مییابند اما در بزرگسالان، این مدت بیشتر است و احتمال بروز عوارض در آنها بیشتر است. پس از بهبودی، فرد برای تمام زندگی در برابر آبله مرغان ایمنی دارد. گاهی پس از طی شدن سیر بیماری آبله مرغان، ویروس در بدن به حالت خفته باقی میماند (بطور مثال در ریشه اعصاب نزدیک نخاع). این ویروس خفته ممکن است سالها بعد دوباره بیدار شده و بیماری زونا را ایجاد کند.
عوارض احتمالی
پشت یک پسر ۱۶ ساله مبتلا به آبله مرغان
عفونت باکتریایی ثانویه بر روی تاولهای آبله مرغان :شایعترین عارضه آبله مرغان، عفونتهای ثانویه جلدی است.
عفونت ویروسی چشم
به ندرت آنسفالیت (التهاب یا عفونت مغز)
احتمال بروز زونا سالها پس از دوران بزرگسالی
به ندرت باقیماندن جای تاول و ممکن است تاول عفونی شود
میوکاردیت (التهاب عضله قلب)
آرتریت (التهاب مفصل) بهطور گذرا
سینه پهلو (پنومونی)
نشانگان رأی (به انگلیسی: Reye syndrome) در صورت مصرف آسپیرین وجود دارد
پریکاردیت، هپاتیت، گلومرولونفریت، اورکیت، زخم معده و عوارض نورولوژیک (عصبی) از عوارض دیگر بیماری هستند. سربلیت یا همان التهاب مخچه به واسطه واکنشهای ایمونولوژیک، یکی از عوارض نادر آبله مرغان است که بیمار دچار آتاکسی (اختلال در راه رفتن) میشود.
آبله مرغان میتواند از مادر باردار به جنین سرایت کند و سبب وزن کم در هنگام تولد، آتروفی (زوال) کورتکس مغز، حملات تشنجی، عقب افتادگی ذهنی، آب مروارید و میکروسفالی شود. ابتلای مادر در ۱۶ هفته اول بارداری به آبله مرغان با توجه به احتمال انتقال به جنین و عوارض آن نیازمند به درمان با VZIg (ایمونوگلوبولین ضد VZV) دارد. متأسفانه در حال حاضر، این دارو در ایران در دسترس نیست.
درمان
در اکثر موارد نیاز به درمان ضد ویروسی نیست و فقط درمان حمایتی انجام میشود که شامل تجویز آنتی هیستامین برای کاهش خارش یا تجویز استامینوفن برای کنترل تب میشود. بر اساس آخرین ویرایش کتاب مبانی طب کودکان نلسون، دو گروه سنی زیر یکسال و بالای ۱۳ سال، افرادی که به هر دلیل در حال استفاده از استروئید (برای مثال پردنیزولون) و همچنین افرادی که در حال مصرف آسپرین میباشند، نیاز به درمان ضدویروس (اسیکلوویر) دارند.
درمانی برای آبله مرغان وجود ندارد، به جز استراحت و دادن داروها برای پایین آوردن تب و کاهش خارش.
برای پایین آوردن تب، میتوان این کارها را انجام داد:
آب و مایعات فراوان بنوشید. میتوانید یخ نیز بمکید.
با آب ولرم حمام کنید.
لباسهای نازک و نخی به تن کنید و از لباسهای زبر و گرم دوری کنید.
داروها را به موقع مصرف کنید.
در مورد افراد کوچکتر از ۲۰ سال سن، از آسپیرین استفاده نکنید، زیرا امکان دارد سندرم رِی (نام علمی: Reye syndrome) را به وجود آورد.
مطالعات جدید نشان میدهند که مصرف هر نوع دارو از خانواده داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و سایر قرصهای این خانواده در زمان ابتلا به بیماری آبله مرغان میتواند منجر به عفونت ثانویه و یا آسیب به بافت شود.[۴]
خوب است که بدانیدجوش شیرین توان کاهش خارشهای شدید و طاقت فرسای ابله مرغان رو داره . برای این کار کافیست یک قاشق چایخوری جوش شیرین را در یک لیوان آب حل کنید و بعد با یک لیف یا ابر روی پوست بدنتون بمالید . یا اینکه یک لیوان جوش شیرین رو داخل وان حمام یا لگن بزرگ بریزید و بعد یک چرت کوتاه داخل وان یا لگن داشته باشید .
آشنایی با بیماری سل
سل یک بیماری عفونی واگیردار می باشد . بیماری سل از سال های بسیار دور وجود داشته و افراد بسیار مشهوری نیز در دنیا به این بیماری مبتلا شده اند. این بیماری از قدیم در کشور ما شناخته شده بود. در گذشته به اشتباه تصور می کردند که نفرین کسی و یا شدت غم و غصه علت اصلی ابتلا به بیماری سل است.
در کتاب های غربی به این بیماری توبرکولوز (Tuberculosis) و به اختصار تی بی» (TB) گفته می شود. بیماری سل یکی از مهمترین بیماریهای عفونی قرن حاضر می باشد که توانائی درگیر نمودن کلیه ارگان های بدن را دارد ولی ریه ها بیشتر به سل مبتلا می شوند. از سال 1982 همه پزشکان دنیا معتقد بودند که این بیماری تا سال 2000 کنترل و بحث آن فقط محدود به کتب پزشکی خواهد بود، ولی این امید ده سال بیشتر به طول نیانجامد، به طوری که در سال 1993 این بیماری از طرف سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک فوریت جهانی اعـــــلام می گردد. بروز 10 میلیون مورد جدید سل و درمان تنها دو سوم از آنها که متأسفانه در بیش از 50 درصد موارد درمان ناقص بوده ، عمق فاجعه را در این سالها نشان می دهد. بروز سه همه گیری از این بیماری در دو دهه اخیر دور نمای کنترل این بیماری را در آینده نزدیک بسیار مبهم نشان می دهد. ایجاد همه گیری بیماری ایدز و متعاقب آن سل مقاوم به دارو ، جهان کنونی را با تمام پیشرفت های عظیم در علم پزشکی از نظر کنترل بیماری سل ، بیش از یک قرن به عقب برگردانده است . امروزه در دنیا هر ساله بیش از 8 میلیون نفر به این بیماری مبتلا می شوند و تاکنون یک سوم مردم جهان بدون آنکه احساس بیماری کنند به میکروب این بیمــــــــــاری آلوده شده اند.
عامل بیماری سل چیست ؟ می میله ای شکل (شبیه مداد) و بسیار کوچک به اندازه 000003/0 متر وارد بدن شما شده که تنها توسط میکروسکوپ دیده می شود. به این میکروب میله ای شکل باسیل سل» می گویند . باسیل سل چون بسیار کوچک می باشد ، به راحتی در هوا شناور می ماند . چون عامل این بیماری میکروب می باشد ، لذا ممکن است این بیماری از شما به افراد سالم منتقل گردد.
سل چگونه از بیمار به فرد سالم منتقل می شود ؟ میکروب سل به صورت ذرات ریز وارد هوا شده و نظیر سرماخوردگی منتقل می شود . این ذرات در صورتی که مبتلا به سل ریوی باشید توسط سرفه ،عطسه ، صحبت ، خنده و یا فریاد شما ، ایجاد و در هوا پخش می شوند . یک سرفه می تواند 3000 ذره می وارد هوا نماید و 5 دقیقه صحبت کردن نیز همین تعداد ذره تولید می کند و عطسه نیز تعداد بیشتر ایجاد می نماید. این ذرات می چون بسیار کوچک هستند ، در هوای موجود در هر فضای بسته برای مدت طولانی می توانند به طور معلق باقی بمانند. میکروب سل در خلط کاملاً خشک شده و یا در گرد و غبار معلق پس از 8 تا 10 روز از بین می رود. این میکروب در خاک سرد و سایه دار حداقل 6 ماه زنده مانده و در خلط در حال پوسیدن و تجزیه ، هفته ها و ماهها مقاومت دارد. لذا هوای اطاق آلوده شده به میکروب سل توسط شما ، می تواند حتی در زمان غیاب شما نیز موجب انتقال بیماری گردد. زمانی که فرد سالم در هوای آلوده به این ذرات می تنفس کند، میکروب سل را وارد ریه خود کرده و این میکروب خود را در عرض 48 ساعت به نقاط مختلف بدن می رساند. ولی بعد از آن بدن دفاع کرده و اجازه گسترش و فعالیت را به میکروب سل نمی دهد. جهت انتقال بیماری سل ، تماس های طولانی و ورود تعداد زیاد میکروب سل نیاز است . انتقال میکروب سل از شما به اطرافیان بستگی به سه عامل واگیر بودن بیماری سل شما ، محیطی که تماس در آن اتفاق می افتد و مدت زمان تماس دارد. بهترین راه برای توقف انتقال، دوری شما از اطرافیان و شروع درمان دارویی می باشد. شروع درمان دارویی در کاهش انتقال بیماری بسیار موثر می باشد به طوری که واگیری بیماری سل شما را سریعاً بعد از دوهفته از شروع درمان حتی در صورت مثبت بودن آزمایش خلط شما کاهش داده و در طول زمان مصرف دارو ادامه خواهد داد. افرادی که به مدت طولانی در تماس نزدیک با بیماران مسلول واگیر می باشند بیشترین میزان خطر ابتلاء به سل را دارا هستند. تماس نزدیک بیمار معمولاً با اعضای خانواده، هم اطاقی ، دوستان و همکاران رخ می دهد. این افراد به دلیل تماس با میکروسکوپ سل، در معرض خطر ابتلاء به عفونت سل می باشند. مکان های پرازدحام ، کوچک ، سربسته ، کم نور ، بدون تهویه مناسب و مرطوب بهترین شرایط را برای تسهیل انتقال عفونت ایجاد می کنند. تابش مستقیم آفتاب در عرض 5 دقیقه باسیل سل را از بین می برد. لذا در کشورهای گرمسیر تماس مستقیم اشعه آفتاب روش مناسبی برای از بین بردن میکروب سل است . به همین دلیل گسترش و سرایت بیماری بیشتر در خانه ها یا کلبه های تاریک اتفاق می افتد.
آیا تمام افرادی که با میکروب سل آلوده شده اند به این بیماری مبتلا می شوند ؟ خیر. ورود میکروب سل به ریه ها مساوی با ابتلاء به سل نیست ، چون سیستم ایمنی بدن در مقابل این میکروب دفاع کرده و اطراف آن را یک دیواره محکم دفاعی کشیده و آن را غیرفعال و خفته می کند . لذا در این حالت در اکثر موارد فرد حتی متوجه ورود میکروب به بدن خود و این دفاع بدن در ریه های خود نمی شود. به خاطر همین است که تاکنون یک سوم مردم به این میکروب آلوده شده اند ولی خود از این موضوع اطلاع ندارند.
تنها در 10% موارد این دیواره دفاعی به دلائل مختلف تخریب شده و میکروب های خفته و غیرفعال سل بیدار شده و شروع به تکثیر می کنند . در این زمان به دلیل فعالیت شدید میکروب سل بیمار دچار علائم بیماری سل می شود و در این مرحله به این فرد بیمار مسلول» می گویند . پس فرد آلوده شده به میکروب سل (عفونت یافته) بیمار نبودهو کاملاً سالم می باشد. این فرد حتی میکرووب سل به دیگران منتقل نمی کند و احساس ناخوشی نیز نمی کند . رادیوگرافی ریه این افراد نیز کاملاً طبیعی خواهد بود. ولی این افراد تست پوستی سل (تست توبرکولین) مثبت دارند. چه افرادی بیشتر ممکن است مبتلا به سل شوند؟ گروهی ازافراد جامعه نسبت به دیگران بیشتر در معرض ابتلا به بیماری سل هستند .این گروه از افراد را می توان به دو دسته تقسیم کرد، یک گروه افرادی هستند که بیشتر در معرض تماس با میکروب و گرفتن عفونت سل هستند و گروه دیگر افرادی را شامل میشوند که دچـــار عفونت شده اند و شانس بیشتری برای ابتلا به بیماری دارند.
گروه اول شامل:
فرد در تماس نزدیک و مستمر با بیمار مبتلا به سل ریوی واگیر
جوامع کم درآمد با خدمات بهداشتی ضعیف
اشخاص متولد شده در مناطقی از جهان که بیماری سل شایع می باشد
افرادی که به مدت طولانی در مراکز خاص نگهداری می شوند (نظیرزندان ها و آسایشگاه های سالمندان ، پناهگاهها و …)
افراد معتاد به مواد مخدر تزریقی
گروههای دیگری از افراد جامعه که شیوع بالای بیماری سل دارند (نظیر کارگران مهاجر از کشورهای با شیوع بالا یا افراد بی خانمان)
افرادی که تماس شغلی با بیماران مبتلا به سل دارند
گروه دوم شامل:
افراد مبتلا به عفونت HIV (ایدز)
افرادی که در دوسال اخیر مبتلا به عفونت سل شده اند
افرادی که معتاد به مواد مخدر تزریقی هستند
افرادی که سابقه درمان ناکافی سل دارند
افرادی که در موقعیت های خاص طبی نظیر موارد زیر هستند :
دیابت (بیماری قند)
بیماری سیلیکوز
درمان طولانی با داروهای کورتن
مصرف داروهای پیوند اعضاء (کاهنده سیستم ایمنی)
سرطان سر و گردن
سرطان خون و غدد لنفاوی
نارسائی مزمن کلیوی
پائین بودن وزن بدن (10% یا بیشتر زیر میزان ایده آل)
عفونت HIV(ایدز)، معتادان به مواد مخدر تزریقی ، عفونت در دو سال اخیر با میکروب سل
افراد مبتلا به دیابت (بیماری قند) 2 تا 4 برابر افراد عادی مستعد به پیشرفت عفونت ســـل می باشند. بخصوص بیماران دیابتی وابسته به انسولین که به خوبی کنترل نمی شوند بیشتر در معرض خطر هستند.
سل کدام عضو بدن را مبتلا می کند و انواع آن کدام است ؟ این بیماری قادر است تمام اعضای بدن را مبتلا کند . بیشترین عضوی که در بدن مبتلا می شود ریه ها (شش ها) می باشند . لذا سل ریوی شایعترین نوع سل است. در صورتی که سل اعضای دیگر بدن را به جز ریه ها درگیر کند به آن سل خارج ریوی گفته شده که تحت نام همان عضو درگیر نامیده می شود. نظیر سل غدد لنفاوی یا سل استخوان یا سل ادراری یا سل مغز (مننژیت سلی) و غیره و …
انواع سل ریوی کدام است ؟ در سل ریوی اغلب خلط ایجاد می شود. اگر در آزمایش میکروسکوپی خلط بیمار میکروب سل مشاهده شد به آن سل ریوی خلط مثبت و اگر میکروب سل مشاهده نشود به آن سل ریوی خلط منفی می گویند.
آیا تمام انواع سل مسری بوده و به اطرافیان منتقل می شود؟ خیر . تنها بیمار مبتلا به سل ریوی خلط مثبت می تواند میکروب را در هوا پخش کرده و بیماری را به اطرافیان منتقل نماید. لذا در اکثر موارد سل ریوی خلط منفی و انواع سل خارج ریوی مسری نبوده و به دیگران منتقل نمی شوند.
بیماری افراد مبتلا به سل ریوی خلط مثبت تا چه زمانی به اطرافیان سرایت می کند؟ بیماری این افراد از زمانی که دچار سرفه و خلط شده اند تا 2 هفته از شروع درمان دارویی ضد سل برای اطرافیان خطر سرایت دارد. بعد از آن این افراد هیچگونه خطری برای اطرافیان ندارند.
علائم انواع سل کدام است ؟ بیماری سل خود را به هر شکل ممکن است نشان دهد. در کشور ما که این بیماری شیوع نسبتاً زیادی دارد در بسیاری از موارد در تشخیص بیماری ، باید سل را به خاطر داشت . بیماری سل ممکن است شبیه بیماریهای دیگر تظاهر نماید. این تظاهرات ممکن است شبیه بیماریهای دیگر نظیر ذات الریه برونشیت ، آبسه ریوی ، سرطان و عفونت های قارچی باشد. بیمار مبتلا به بیماری سل می تواند دارای علائم عمومی ، ریوی یا وابسته به ارگان های دیگر بدن و یا ترکیبی از این موارد باشد.
علائم و نشانه های عمومی بیماری سل معمولاً ایجاد علائم بیماری می نماید ، ولی بسیاری از بیماران حتی آنهایی که بیماری پیشرفته دارند، علائم خفیف و آهسته ای داشته که ممکن است به طور معمول در نظر گرفته نشود. تعدادی از بیماران مبتلا به سل خارج ریوی نیز در حقیقت ممکن است بدون علامت باشند. معمولاً بایددر بیماران یا افراد بدون علامت که علائم خفیف یا غیرواضح دارند، از طریق بررسی سابقه تماس، رادیوگرافی غیرطبیعی ریه ، واکنش مثبت تست سل و یا کشت مثبت میکروب سل پی به بیماری برد. تعدادی از بیماران ممکن است در ابتدا برای مدت چند هفته تا چند ماه احساس خستگی ، بی اشتهایی ، کاهش وزن ، ضعف عمومی ، تعریق شبانه بخصوص در نیمه فوقانی بدن ، قاعدگی نامنظم یا تب های خفیف نمایند. این علائم و نشانه ها اغلب در زمان فعالیت کاری شدید یا استرس های هیجانی تشدید می گردند. سل در بیماران دیگر ممکن است به صورت یک بیماری تب دار حاد، به همراه لرز و علائم عمومی شبیه آنفولانزا بروز نماید. در این حالت بیماران تا زمانی که احساس می کنند ، این علائم مربوط به یک عفونت ساده نظیر سرماخوردگی بوده و خودبخود برطرف می شود ، به پزشک مراجعه نمی نمایند. علائم حاد ممکن است طولانی و مزمن شوند. گاهی اوقات علائم عمومی غیراختصاصی به صورت تب بدون علت مشخص ، تنها تظاهرات بیماری سل می باشد. برای تشخیص معمولاً یک سری بررسی های تخصصی نظیر رادیوگرافی و تصویرنگاری های متعدد از قفسه سینه ، نمونه برداری از ضایعات ، کشت از نمونه های ریه ، پرده ریه و قلب، کبد و صفاق انجام می شود که ممکن است بیانگر نتایج غیرطبیعی باشد. در بعضی از مواقع نمونه برداری و کشت مغز استخوان و حتی جراحی شکم برای تشخیص لازم می گردد. علائم و نشانه های سل ریوی و پرده ریه سل ریوی به طور مشخص همواره با یک سرفه مختصر آغاز می شود. این علامت به طور آهسته در بیش از سه هفته شدت یافته منجربه تولید خلط چسبنده یا چرکی می گردد. در برخی از موارد رگه های خونی در خلط وجود دارد. گاهی اوقات یک درد مبهم و یا شدید در قفسه سینه احساس می شود. تنگی نفس شایع نیست اما معمولاً وجود آن بیانگر درگیری شدید ریه ها ، تجمع مایع فراوان در فضای پرده های ریه و یا همراهی با بیماریهای قلبی ریوی دیگر می باشد . تعدادی از بیماران علائم خود را شبیه علائم و نشانه های آنفولانزا و سرماخوردگی شدید نظیر سرفه های خلط دار، تب ، لرز ، درد عضلانی و تعریق ، برونشیت حاد یا ذات الریه تجربه می نمایند. جمع شدن آب در ریه معمولاً یک طرفه است و ممکن است همراه درد قفسه سینه با کیفیت خرد کننده باشد. بسیاری از بیماران مبتلا به این نوع سل که به آن سل پرده ریه می گویند ، علائم عمومی مختصر دارند.
علائم و نشانه های سل خارج ریوی 1- سل غدد لنفاوی : بیماری سل ممکن است هر یک از غدد لنفاوی بدن را درگیر نماید . سل عدد لنفاوی گردن و فوق ترقوه شایع می باشد. علائم شامل بزرگی غدد لنفاوی و یا احتمالاً خروج چرک از ضایعه می باشد. معمولاً بیمار به دلیل ایجاد یک توده در گردن سریعاً متوجه آن شده و جهت تشخیص مراجــعه می نماید. تخلیه خود بخودی از این غدد ممکن است دیده شود. جهت آزمایش تشخیص می توان از مایع چرکی کشیده شده توسط سوزن یا نمونه برداری جراحی و یا مایع تخلیه شده از محل خروج چرک استفاده کرد . 2- سل ادراری تناسلی : به دنبال یافته هایی نظیر عفونت عود کننده ادراری با کشت منفی از نظر میکروب های بیماریزای شایع ، وجود بدون دلیل خون در ادرار، تب های عود کننده بدون منشأ مشخص یا شواهدی در عکس کلیه ها دال بر علائم غیرطبیعی در لگنچه های ، لگن ، میزراه یا مثانه بخصوص اگر نواحی متعددی از درگیری وجود داشته باشد، باید سل ادراری تناسلی را در نظر گرفت . مردان ممکن است بیماری را به صورت یک برجستگی تسبیح مانند در مجرای برنده اسپرم در لمس، مجرای ترشحی در کیسه بیضه یا سفتی پروستات تجربه نمایند. در ن ممکن است تظاهرات به صورت قاعدگی نامنظم یا قطع کامل آن، بیماریهای التهابی لگن یا نازائی باشد. تشخیص به طور معمول توسط کشت های مکرر از نمونه های اولین ادرار صبحگاهی یا براساس آزمایش های کشت و بافت شناسی از نمونه های آسیب شناسی به دست می آید. 3- سل استخوان و مفاصل : درگیری استخوانی معمولاً به صورت التهاب مفاصل و عفونت استخوان دیده می شود . تب و درد موضعی در درگیری استخوان شایع می باشد. مهره های تحتانی قفسه سینه و مفاصلی که وزن زیادی را تحمل می نمایند معمولاً درگیر می گردند. در برخی از موارد این ضایعات در عکس برداری های معمولی نیز دیده نمی شود. نیمی از این بیماران سابقه درگیری ریوی نیز ندارند. بیماری استخوانی سل اکثراً در سنین کهولت دیده می شود. 4- سل مغز و اعصاب : رفتار غیرطبیعی ، سردرد و تشنج نشان دهنده مننژیت سلی می باشد و اکثراً به دلیل انتشار خونی ایجاد می شود. مننژیت اکثراً در نوزادان و کودکان کم سن و سال به صورت نخستین عارضه اولین عفونت سلی دیده شده ، اما ممکن است در هر گروه سنی دیگر نیز رخ دهد. 5- سل صفاق (روده بند): سل شکمی یا صفاق خود را به صورت تجمع آب در محوطه شکم و تب نشان داده و گاهی اوقات در لمس شکم حالت خمیری شکل داشته و یا حاوی توده خواهد بود . 6-سل منتشر (ارزنی): انتشار خونی (سل ارزنی) می تواند در هر سنی رخ دهد . بیماری ممکن است به صورت حاد به همراه تب، تنگی نفس و سیاهی انتهای دست و پا و لبها بروز نموده و یا به صورت یک بیماری مزمن به همراه علائم عمومی خود را نشان دهد.
تشخیص بیماری سل چگونه است ؟ تشخیص بیماری سل ریوی در قدم اول در افراد مشکوک (بیش از سه هفته سرفه داشته و یا خلط خونی دارند) سه نوبت آزمایش خلط می باشد. در آزمایشگاه سل با بررسی خلط در زیر میکروسکوپ می توانند میکروب سل را مشاهده نمایند. اگر میکروب سل در آزمایش خلط مشاهده نشد آنگاه پزشک با عکس برداری (رادیوگــرافی) از ریه های بیمار می تواند پی به وجود بیماری سل در بیمار ببرد. انواع سل دیگر را می توان با آزمایش ادرار ،آب جمع شده در ریه ها و یا شکم و نمونه برداری از غدد لنفاوی و دیگر ضایعات شناسایی کرد.
برای آزمایش خلط چه باید کرد؟ ترشحات بینی و بزاق خلط نبوده بلکه خلط عبارت است از موادی که از ریه ها بعد از یک سرفه عمیق خارج می شود . شما می توانید راهنمایی لازم را در خصوص چگونگی جمع آوری نمونه خلط از مسئولین آزمایشگاه بپرسید . افرادی که مشکوک به سل ریوی می باشند باید حداقل سه آزمایش بر روی نمونه خلط انجام دهند. بهتر است که این سه نمونه خلط به شکل سه نمونه خلط صبحگاهی در سه روز متفاوت جمع آوری گردد. باید از تحویل ترشحات بینی ، گلو و یا بزاق که نمونه های نامناسب می باشند پرهیز نمایید.
توصیه می شود مراحل زیر را جهت تهیه یک نمونه خلط خوب به ترتیب زیر انجام دهید :
نظافت و شستشوی دهان توسط آب جوشیده سرد شده
رفتن به فضای باز مثلاً حیاط و بدور از افراد دیگر
تنفس عمیق سه بار پشت سرهم
بعد از سومین تنفس عمیق ، سرفه محکم و سعی در خارج کردن خلط از عمق ریه ها
خروج خلط به اندازه یک قاشق مرباخوری در داخل ظرف تحویلی توسط آزمایشگاه
ماندن در فضای باز تا زمانی که سرفه متوقف گردد.
در صورتی که نمی توانید خلط خود را خارج نمایید تنفس بخار آب و شربت های خلط آور ممکن است در تحریک تولید خلط موثر باشند. در این حالت چندین تنفس طبیعی در بخار مرطوب انجام داده ، سپس یک دم عمیق کشیده و سرفه محکم نمایید ، سپس خلط خود را پس از خارج کردن از عمق ریه به داخل ظرف جمع آوری نمونه بریزید. معمولاً جهت جمع آوری نمونه خلط توسط سرفه های عمیق 15 دقیقه زمان لازم است . به دلیل این که ایجاد خلط از این طریق بسیار آبکی و نظیر بزاق می باشد باید در این رابطه به آزمایشگاه تذکر لازم را بدهید. نمونه خلط باید در ظروف مورد اطمینان که توسط آزمایشگاه در اختیار شما گذاشته شده جمع آوری نمایید . مشخصات شما و تاریخ جمع آوری باید بر روی بدنه آن الصاق شده باشد . ظرف را در یک کیسه پلاستیکی تمیز قرار داده و آن را سریعاً به آزمایشگاه برسانید. نمونه های خلطی که بیش از 24 ساعت نگهداری شده اند مناسب نیستند.
برای آزمایش ادرار چه باید کرد ؟ ابتدا باید محل خروج ادرار را با آب و صابون به خوبی شستشو دهید . نمونه وسط ، اولین ادرار صبحگاهی جهت آزمایش مناسب می باشد. معمولاً حداقل 3 نمونه ادرار صبحگاهی در سه روز متفاوت در ظروف استریل جداگانه توصیه شده توسط آزمایشگاه ، جهت بررسی وجود میکروب سل نیاز می باشد . به دلیل این که آنتی بیوتیک ها باعث مهار رشد میکروب سل در ادرار می شوند ، مناسب است که بیمار قبل از دادن نمونه آنتی بیوتیک مصرف نکرده باشد. نمونه هایی که کمتر از 40 میلی لیتر بوده و یا بیش از 24 ساعت نگهداری شده باشند برای کشت مناسب نخواهند بود.
آیا بیماری سل درمان پذیر است ؟ بلی . اگر شما نکات درمانی توصیه شده در این کتاب را به خوبی رعایت نمایید، خوشبختانه امروزه با داروهای موجود در بازار نزدیک به 100% بهبودی کامل پیدا می نمایید . اکثر داروهای ضد سل خوراکی بوده و نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارد. شما می توانید در منزل داروهای خود را مصرف کرده و بعد از مدت کوتاهی به کار قبلی خود بازگردید.
اصولی را که باید در درمان دارویی بیماری سل خود رعایت نماییم تا بهبودی یابیم کدامند ؟
حتماً تمام انواع داروهای تجویز شده را مصرف نمایید.
از کم و زیاد کردن خودسرانه مقدار هر یک از داروها با هر بهانه ای پرهیز نمایید.
نظم در مصرف داروها را رعایت نمایید و آنها را به همان روشی که توسط مسئولین مربوطه توصیه شده مصرف نمایید. (مثلاً اگر باید داروها را هر روز مصرف نمایید آن را حتماً رعایت نمایید)
طول دوره درمانی را که حداقل 6 ماه است ، کاملاً رعایت نمایید و مصرف داروها را به بهانی اینکه بهبودی حاصل کرده و دیگر نیازی به ادامه داروها نیست ، بطور خودسرانه قطع نکنید.
اگر اصول درمان سل را رعایت نکنیم چه اتفاقی ممکن است بیفتد؟ اگر شما حتی یکی از موارد ذکر شده در بالا را رعایت نکیند ، تعدادی از میکروب های سل زنده مانده و در نقاط دور دست ریه ها پنهان می شوند . این میکروب های زنده قوی تر شده و نسبت به داروهای ناقص مصرف شده مقاومت پیدا می کنند . بطوری که این میکروب ها بسیار خطرناکتر و کشنده تر از میکروب های معمولی سل خواهند بود. این میکروب های قوی در زمان کوتاهی تکثیر پیدا کرده و فرد را مجدداً دچار بیماری می کنند . با این تفاوت که این بار مبتلا به بیماری سل مقاوم به داروها شده و داروهای قبلی در مورد او دیگر موثر نبوده و به دلیل نبودن داروی دیگر ضد سل، محکوم به مرگ خواهد بود. لذا رعایت نکات فوق و عدم سهل انگاری در این رابطه بخصوص برای بیماران مسلول ریوی جنبه حیاتی دارد. متأسفانه این بیماران علاوه بر ابتلای مجدد ، اطرافیان خود را به سلی مبتلا خواهند ساخت که هرگز درمان نمی شوند . لذا مسئولیت اطرافیان بیمار، در رعایت نکات درماین بیمار خود ، برای حفظ سلامت ایشان نیز بسیار حائز اهمیت می باشد.
مسئولین جهت رعایت اصول درمانی توسط بیمارانی که ممکن است این نکات را رعایت نکنند چه تمهیداتی در نظر گرفته اند ؟ برای اینکه احتمال عدم رعایت یکی از این اصول توسط شما به حداقل برسد، مسئولین بهداشتی یک ناظر درمانی را برای نظارت بر مصرف داروها ، به شما توصیه می کنند. ناظر بهداشتی درمان شما ، زمان معینی را در روز مشخص می کند که در آن ساعت شما باید به مرکز بهداشتی نزدیک منزل خود بطور روزانه مراجعه کرده و داروی خود را در مقابل این ناظر بهداشتی مصرف نمایید . در برخی مواقع ممکن است ناظر به محل ست شما آمده و داروهای همان روز را به شما داده تا در مقابل او بلع نمایید. به این روش درمان کوتاه مدت با نظارت مستقیم» و یا به اختصار داتس (DOTS) می گویند.
درمان بیماری سل چگونه است ؟ اگر شما قبلاً به دلیل ابتلاء به بیماری سل داروهای ضد سل مصرف نکرده اید ، به مدت حداقل 6 ماه ، از 4 نوع داروی خوراکی مخصوص درمان سل که به صورت قرص و کپسول می باشند ، برای شما تجویز خواهند کرد . این داروها را شما می توانید به راحتی با نظارت یک فرد دیگر استفاده نمایید . لذا نیازی به بستری شدن در بیمارستان و یا آسایشگاه نخواهد بود. در صورتیکه شما قبلاً به دلیل ابتلا به بیماری سل به مدت 6 ماه داروهای ضد سل مصرف کرده باشید ، برای شما به مدت حداقل 8 ماه ، از 5 نوع داروی مخصوص درمان سل که به صورت خوراکی و تزریق می باشند ، تجویز خواهند کرد . ممکن است در ابتدا تعداد زیاد داروها که ممکن است به حدود نه تا ده قرص و کپسول در روز برسد، کمی برای شما غیر منتظره و ناراحت کننده بنظر آید ، ولی این نکته را باید درنظر داشت که استفاده از تمام آنها برای بهبودی شما لازم بوده و تاکنون بسیاری از بیماران به راحتی همین تعداد دارو را روزانه مصرف کرده و بهبودی کامل یافته اند.
اسامی داروهای ضد سل کدام است ؟ قوی ترین داروی ضد سل ایزونیازید» نام دارد که به صورت قرص سفید رنگ در دواندازه کوچک و بزرگ ساخته می شود قرص کوچک یکصد میلی گرمی بوده و قرص بزرگتر سیصد میلی گرمی است . این دارو تنها در بیماری سل استفاده می شود. بر روی یک طرف قرص بزرگ حروف لانین d.P مشاهده می شود. حداکثر میزان مصرف این قرص که توسط پزشک و یا مسئولین بهداشتی برای افراد 60 کیلوگرم وزن تجویز می شود یک قرص بزرگ (300 میلی گرمی) بطور روزانه است . این قرص را باید همراه دیگر داروهای ضد سل یک ساعت قبل و یا 2 ساعت بعداز غدا با آب مصرف کرد. قرص و یا شربت های سفید رنگ ضد اسید معده (آنتی اسید) که حاوی آلمیــنیوم می باشند نباید در زمان مصرف داروهای ضد سل بخصوص ایزونیازید استفاده نمود، چون موجب می شود اثر داروی ضد سل کاهش یابد.
داروی قوی دیگر ضد سل ریفامپین» نام دارد که به صورت کپسول تمام قرمز و یا دو رنگ قرمز و آبی و قطره در ایران وجود دارد. کپسول قرمز سیصد میلی گرمی و کپسول دو رنگ یکصد و پنجاه میلی گرمی می باشد.
این دارو در بیماری های دیگر نیز مصرف می شود. حداکثر میزان مصرف این کپسول که توسط پزشک و یا مسئولین بهداشتی برای افراد بالای 60 کیلوگرم وزن تجویز می شود دو کپسول قرمز رنگ (300 میلی گرمی) بطور روزانه است . این کپسول را باید همراه دیگر داروهای ضد سل یک ساعت قبل و یا 2 ساعت بعد از غذا با آب مصرف کرد. این کپسول موجب نارنجی رنگ شدن ادرار، لباس زیر و ترشحات بدن و یا لنز چشمی می شود. داروی دیگری که در درمان سل مصرف می شود اتامبوتول» است که به صورت قرص خاکستری رنگ با طرفین کمی محدب و برجسته (400 میلی گرمی) در ایران ساخته می شود. این دارو تنها در بیماری سل استفاده می شود. حداکثر میزان مصرف این قرص که توسط پزشک و یا مسئولین بهداشتی برای افراد بالای 60 کیلوگرم وزن تجویز می شود 3 یا 4 قرص (400 میلی گرمی) بطور روزانه است این قرص را باید همراه دیگر داروهای ضد سل یک ساعت قبل و یا 2 ساعت بعد از غذا با آب مصرف کرد. داروی ضد سل دیگر پیرازینامید» بوده که به صورت قرص سفید رنگ (500 میلی گرمی) در ایران موجود است . این قرص از نظر اندازه و ظاهر شبیه قرص بزرگ (سیصد میلی گرمی) ایزونیازید می باشد. به همین دلیل در برخی موارد به اشتباه این دو دارو به جای هم مصرف می شوند و موجب عوارض بسیار خطرناک خواهند شد. لذا توصیه می شود در مصرف این دو دارو دقت کافی نمایید . تنها اختلاف ظاهری این دو دارو بر روی نوشته لاتین d.P بر روی یک طرف قرص ایزونیازید می باشد . بطوری که در دو طرف قرص پیرازینامید ساده بوده و هیچ حروفی نوشته نشده است.
این دارو نیز تنها در بیماری سل استفاده می شود . حداکثر میزان مصرف این قرص که توسط پزشک و یا مسئولین بهداشتی برای افراد بالای 60 کیلوگرم وزن تجویز می شود 3 یا 4 قرص (500 میلی گرمی) بطور روزانه است . این قرص را باید همراه دیگر داروهای ضد سل یک ساعت قبل و یا 2 ساعت بعد از غذا با آب مصرف کرد. داروی دیگر ضد سل استرپتومایسین» است که به صورت آمپول (ویال) تزریقی یک گرمی در ایران موجود است . این دارو در اکثر موارد به عنوان داروی پنجم در درمان بیمارانی استفاده می شود که قبلاً به مدت حداقل 6 ماه دارو مصرف کرده اند . این دارو تنها به صورت عضلانی در باسن تزریق می شود.
این دارو در بیماریهای دیگر نیز مصرف می شود. حداکثر میزان مصرف آن که توسط پزشک و یا مسئولین بهداشتی برای افراد بالای 60 کیلوگرم وزن تجویز می شود یک آمپول یک گرمی بطور روزانه برای حداکثر 2 ماه می باشد. در بیماران بالای 60 سالگی ، دو سوم آمپول (750 میلی گرم) روزانه مصرف می شود. قرص ویتامین ب 6 داروی ضد سل نیست ، ولی در برخی از موارد مصرف آن را به همراه قرص ایزونیازید توصیه می کنند.
داروهای ضد سل را در طی درمان چگونه استفاده می کنند؟ اگر شما قبلاً داروهای ضد سل مصرف نکردید، باید در آغاز درمان به مدت 2 ماه ، چهار داروی ایزونیازید ، ریفامپین ، اتامبوتول و پیرازینامید را به طور روزانه مصرف نمایید . سپس به مدت 4 ماه تنها از داروهای ایزونیازید و ریفامپین استفاده کنید . این دوره درمانی که حداقل 6 ماه خواهد بود باید بطور کامل و منظم مصرف گردد. در صورتیکه شما قبلاً به دلیل ابتلاء به بیماری سل به مدت 6 ماه داروهای ضد سل یاد شده را مصرف کرده باشید ، باید در آغاز درمان مجدد به مدت 2 ماه ، از 5 داروی ایزونیازید ، ریفامپین ، اتامبوتول ، پیرازینامید و استرپتومایسین به طور روزانه مصرف کرده سپس بر حسب توصیه پزشک و یا مسئولین بهداشتی داروها را با میزان کمتری به مدت حداقل 8 ماه مصرف نمایید.
چگونه می توان پی برد که بیمار در حین درمان در حال بهبودی است ؟ علاوه بر اینکه شما در چند هفته اول درمان احساس بهبودی می کنید ، تب قطع شده و اشتهای شما زیاد خواهد شد. بطوری که در این زمان ممکن است افزایش وزن نیز پیدا کنید. لذا توزین ماهانه و افزایش وزن نشانه پیشرفت بهبودی می تواند باشد. اما ممکن است این افزایش وزن در تمام افراد مشاهده نشود. از طرف دیگر سرفه های شما کم و یا قطع شده و خلط شما کــــــم می گردد. اما برای اطمینان از سیر بهبودی بیمار مسلول ریوی در حین درمان ، بهترین راه آزمایش خلط می باشد. به همین خاطر به شما توصیه می شود در پایان ماه دوم ، ماه پنجم و پایان دوره درمانی خود، آزمایش خلط انجام دهید . در اکثر موارد در آزمایش خلط پایان ماه دوم درمان شما دیگر میکروب سل دیده نخواهد شد.
جهت بهبودی کامل خود ، چه نکاتی را باید در مصرف داروها رعایت کرد ؟
دستورات دارویی توصیه شده توسط پزشک و یا مسئولین بهداشتی را به موقع و مداوم اجرا نمایید.
طول درمان بیماری شما حداقل 6 ماه است ، در طی این مدت داروها را به هیچ عنوان خودسرانه قطع نکنید.
به خاطر تعدد داروها و کاهش احتمال فراموشی مصرف آنها، مناسب است کلیه داروها را با فاصله چند ثانیه از هم در صبحگاه قبل از
رختخواب (یک ساعت قبل از صبحانه) و یا در شب قبل از خوابیدن (دو ساعت بعد از شام) به همراه آب فراوان بلع نمایید ، مگر اینکه پزشک سل شما ، و یا مسئولین بهداشتی نحوه مصرف دیگری را توصیه کرده باشند.
چون نظم در درمان بسیار حائز اهمیت است مناسب است جهت جلوگیری از فراموش کردن مصرف داروها ، یک نفر از مسئولین
بهداشتی، آشنایان و یا اعضاء خانواده بر مصرف و بلع دارو توسط شما نظارت کامل و مستقیم داشته باشند. جدول مصرف روزانه دارو را می توانید از مرکز بهداشتی مربوطه بخواهید. با تکمیل خانه های این جدول بطور روزانه، ناظر درمان شما می تواند متوجه تکمیل دوره درمان بیمار خود شود و احتمال خطا را به حداقـــــــل می رساند.
در صورتیکه داروها را خودتان به تنهایی مصرف می کنید مناسب است جهت کاهش احتمال اشتباه در مصرف داروها ، قرص و کپسول
مصرفی هر روز را در بسته های جداگانه قرار داده و هر روز یکی از بسته ها را باز و مصرف نمایید.
در صورت عدم تحمل مصرف هم زمان داروها باید با پزشک سل خود و یا مسئولین بهداشتی مربوطه م نمایید.
در صورت بروز تهوع خفیف می توانید داروها را قبل از خواب مصرف نمایید.
از مصرف داروهای ضد اسید معده (آنتی اسید) نظیر شربت و یا قرص حاوی آلمینیوم جداً پرهیز نمایید . چون این داروها موجب می شود
که داروهای ضد سل اثر خود را از دست بدهند.
آمپول ، قرص های خوراکی و یا کاشنی پیشگیری از حاملگی ، در زمان مصرف داروهای ضد سل اثر خود را از دست می دهند . لذا باید
در حین مصرف داروهای ضد سل از روش های دیگر پیشگیری نظیر کاندوم و یا دستگاه داخل رحمی (آی یو دی) I I U D استفاده نمایید.
هیچگاه به توصیه های افراد غیر مسئول و ناوارد در رابطه با بیماری خود و درمان آن توجه نکنید. تمام اطلاعات و یا راهنمایی های لازم
را از پزشک سل خود و یا مسئولین بهداشتی کسب نمایید.
جهت کمک به تقویت ایمنی بدن و تسریع بهبودی در حین درمان از مواد غذایی پرپروتئین نظیر گوشت و لبنیات بیشتر استفاده نمایید.
قبل از آغاز درمان چه نکاتی را باید در نظر داشت ؟ قبل از مصرف داروها باید نکات زیر را به پزشک سل خود و یا مسئولین بهداشتی متذکر شوید.
عوارض داروهای سل کدام است و در صورت بروز چه باید کرد ؟ در صورت بروز هر یک از علائم زیر مصرف داروها را فوراً قطع کرده و سریعاً به پزشک سل حود و یا مسئولین بهداشتی مربوطه مراجعه کنید:
ایجاد زردی در سفیدی چشم ها (تمام داروها را قطع کنید)
اشکال در دیدن (قرص اتامبوتول را قطع کنید)
وزوز گوش و یا کاهش شنوایی (آمپول استرپتومایسین را قطع کنید)
استفراغ ، گیجی و درد شکمی بسیار شدید (تمام داروها راقطع کنید)
در صورت بروز هر یک از علائم زیر، مصرف داروها را ادامه داده و در اسرع وقت به پزشک سل خود و یا مسئولین بهداشتی مربوطه اطلاع دهید:
خارش بدن
ایحاد لکه پوستی
درد مفاصل
احساس گزگز یا بی حسی در پاها و یا دست ها
تهوع ساده
درد مختصر در ناحیه معده
بی اشتهایی
نکته مهم: رنگ نارنجی ادرار و دیگر ترشحات بدن به دنبال مصرف کپسول ضد سل ریفامپین ایجاد شده که طبیعی بوده و احتیاج به مراجعه به پزشک ندارد.
جهت جلوگیری از انتقال میکروب سل به اطرافیان خود چه باید کرد ؟ یادآوری می گردد که اگر مبتلا به سل ریوی هستید، میکروب سل توسط شما از طریق سرفه، عطسه ، خنده و صحبت کردن در فضای اتاق پراکنده می شود . اگر مبتلا به سل غیر ریوی (خارج ریوی) هستید، از نظر انتقال میکروب سل و مسری بودن برای اطرافیان خود مشکلی ایجــاد نمی کنید.
توجه : در صورتیکه مبتلا به سل ریوی از نوع واگیر هستید، قدرت سرایت بیماری شما معمولاً پس از دو تا سه هفته از شروع درمان دارویی ضد سل از بین می رود ، لذا نکات زیر در مورد کاهش انتقال میکروب سل از شما به اطرافیان ، تنها در اوایل شروع درمان سل توصیه می شود :
در صورتیکه بیشتر سرفه می کنید واگیردارتر از دیگر بیماران هستید. لذا توصیه می شود در محیط های بسته کمتر صحبت ، خنده، عطسه و یا سرفه نمایید.
در چند هفته اول درمان دارویی باید همواره بخصوص در فضاهای بسته از ماسک بینی – دهانی چند لایه غیرکاغذی استفاده نمایید.
باید به هنگام سرفه و یا عطسه جلوی دهان خود را با دستمال کاغذی پاکیزه بپوشانید.
خلط خود را پس ازخارج کردن از دهان در پاکت یا دستمالی ریخته و سپس آن را بسوزانید. لذا باید از انداختن خلط در معابر و زمین ، چه در خانه و چه در بیرون جداً خودداری نمایید.
هوای اتاق آلوده به میکروب سل حتی در زمان غیاب شما نیز خطر سرایت دارد. لذا نکات ایمنی را باید در هر حالت رعایت گردد.
اتاق شما باید رطوبت کم داشته و آفتابگیر و با تهویه مناسب بوده بطوریکه جریان هوا از داخل ساختمان به داخل اتاق و از داخل اتاق به فضای باز بیرون ساختمان باشد.
نور مستقیم آفتاب در کشتن میکروب سل بسیار موثر است ، لذا توصیه می شود اتاق شما طوری انتخاب شود که حداکثر زمان آقتاب گیری را داشته باشد.
البسه ، ظروف غذا ، در و دیوار اتاق ، نقشی در انتقال میکروب سل ندارند. لذا نیازی به جدا سازی آن نبوده و آنها را می توان بطور معمول نظافت و شستشو کرد . ولی توصیه می شود که از تکاندن السه و ملحفه بیمار قبل از شستشو خودداری کنید.
در صورت ریختن خلط بر روی سطوح اشیاء و یا کف زمین مناسب است کمی ماده ضدعفونی نظیر ساولن و یا مایع سفید کننده البسه (نظیر وایتکس) بر روی آن ریخته و آن را طبق معمول تمیز نمایید.
مناسب است شما بیشتر از حالت عادی نظافت فردی را رعایت نمایید.
کودکان نسبت به عفونت سل حساس هستند ، لذا توصیه می شود از نزدیک شدن به آنها و یا ورود اطفال به داخل اتاق خود جداً جلوگیری کنید.
در صورتیکه از اطرافیان شما کسی دچار سرفه طولانی مدت است ، حتماً او را جهت معاینه به پزشک معرفی نمایید.
در صورتیکه با کودکی زیر شش سال در یک منزل زندگی می کنید ، او را به مسئولین بهداشتی معرفی نمایید تا تحت درمان دارویی پیشگیری از ابتلاء به سل قرار گیرد.
هم اکنون درمان سل برای بیمار چقدر هزینه دارد؟ کلیه خدمات مبارزه با سل اعم از تشخیص ، آزمایش خلط ، رادیوگرافی ، ویزیت پزشک ، دارو ، پیگیری و کنترل اطرافیان بیمار در سراسر کشور ازطریق مراکز بهداشتی به طور رایگان ارائـــــه می شود. لذا بیمار هیچگونه وجهی بابت ارائه این خدمات در طور درمان خود نمی پردازد.
امیدواریم در مبارزه با بیماری خود با عنایت خداوندی و تلاش مسئولین بهداشتی ، شما پیروز میدان باشید.
معرفی بیماری:
سرماخوردگی نوع خاصی از عفونت حاد دستگاه تنفسی فوقانی(حلق و بینی) می باشد که از آن به عنوان شایع ترین بیماری در انسان ها یاد می کنند. گرچه میتوان سرماخوردگی را یک بیماری ساده و گذرا نامید، با این حال باید توجه داشت که گاهی این بیماری مقدمه ای است برای درگیری با سایر بیماریها و در برخی موارد این بیماری غیرکشنده ممکن است در افرادی با سنین بالای 60 سال عاقبت مرگ را به همراه داشته باشد و یا در کودکان تب حاصله در درجات بالا باعث ایجاد تشنج و آسیبهای مغزی در کودک شود.
امروزه با تزریق واکسن های سرماخوردگی در مواردی میتوان از ابتلا به این بیماری پیشگیری کرد. با این حال از این شیوه نمیتوان به عنوان راه حلی قطعی و 100% قابل اطمینان یاد کرد.
عامل بیماری سرماخوردگی:
برخلاف برداشتی که از نام این بیماری میشود سرما عامل اصلی ایجاد این بیماری نیست، بلکه میتوان از آن به عنوان عاملی برای فراهم کردن بستر این بیماری نام برد. .
عامل ایجاد کننده ی بیماری سرماخوردگی را نمی توان یک نوع خاص از ویروسها نام برد. با این حال اینگونه میتوان گفت که بیماری سرماخوردگی را گروه عظیمی از ویروسها (بیش از 200 نوع) از دسته رینوویروسها و کوروناویروسها میتوانند ایجاد کنند که هرساله به تعدادشان افزوده میشود.
در علوم ژنتیکی از ویروس سرماخوردگی به عنوان هوشمندترین نوع ویروس ها یاد میشود یکی از دلایل این شهرت این است که این ویروس ها یک پوشش محافظ بر روی بدنه شان دارند که به آن کپسول نیز گفته میشود که باعث ایجاد مقاومت در ویروس می شود و علاوه بر این تغییر کوچکی در کپسول این ویروس ها ایجاد نوع جدیدی از ویروس را میکند. پس به همین علت واکسن واحدی برای سرماخوردگی وجود ندارد تنها سالانه واکسن فراگیرترین نوع ویروس تولید میشود.
شیوه انتقال بیماری:
ویروس سرماخوردگی را میتوان با سهل انگاری براحتی از راههای :
سرفه .
عطسه .
تماس دست آلوده با مخاط دهان چشم و یا بینی .
ایجاد تماسهای دهانی .
و استفاده از لیوان قاشق و یا دیگر مواردی که با ترشحات مخاطی دهان بینی و یا چشم فرد بیمار در تماس بوده است .
انتقال داد.
دوره های پیشرفت بیماری:
کل مدت بیماری سرماخوردگی از یک تا دو هفته بصورت معمول می باشد.
در روزهای 2 و یا 3 پس از ورود ویروس به بدن انسان علائم بیماری نمایان می شود.
و زمان واگیردار بودن این بیماری در روزهای 2 تا 4 پس از بروز علائم میباشد.
علائم بیماری سرماخوردگی:
• از بارزترین علائم میتوان به عطسه اشاره کرد
• گرفتگی و آبریزش بینی بصورت مایع شفاف رنگ
• قرمزی و آبریزش چشم
• درد در ناحیه گوش و گلو
• سرفه های خفیف و سرفه های شدیدتر در شب هنگام
• سوزش و خارش بینی و از بین رفتن حس بویایی و چشایی
• تب کم در مواردی کم و کوتاه مدت
• ایجاد مشکلات تغذیه در کودکان و بیقراری آنها
• سردرد نیز در برخی افراد
• کسلی و خستگی و فرسودگی و بی حالی
از علائم معمول و اصلی سرماخوردگی می باشد.
درمان بیماری:
به علت ایجاد سرماخوردگی توسط ویروسها این بیماری بوسیله ی آنتی بیوتیک ها قابل درمان نمی باشد.
به همین علت بیماری سرماخوردگی می باید دوره ی خود را بگذراند.
در این مواقع ما برای درمان سعی در دفع هرچه سریعتر ویروسها و همچنین کم کردن علائم بیماری کوشش میکنیم.
1. استفاده از داروهایی مانند آسپرین و استامینوفن برای پایین آوردن درجه تب و کم کردن دردهای مفصلی و عضلانی.
2. استفاده از داروهایی مانند آنتی هیستامین دیفن هیدرامین و لوراتادین برای کم کردن علائم مشابه حساسیت، سرفه بسیار کمک میکند.
3. استفاده از داروهایی مانند آمانتادین که داروهای ضد ویروس میباشند نیز مفید است.
4. استفاده از داروهایی مانند پزودوافدرین و فنیل افرین نیز برای گرفتگی بینی مفیدند.
5. استفاده از سرم فیزیولوژیک و شستشوی بینی به باز شدن بینی، حس سبک شدن سر و سینوسها و دفع ویروس بسیار کمک میکند.
6. استفاده از بخور آویشن و یا اکالیپتوس و حتی بخار آب به تنهایی در تسریع بهبود سرماخوردگی بسیار مفید است.
7. همچنین غرغره کردن آب نمک و مسواک زدن باعث سرعت بهبودی و کم شدن گلو دردهای احتمالی میشود.
8. استراحت کردن نیز در سرعت بهبودی بی نهایت موثر است.
9. حمام آب گرم نیز (در صورت رعایت نکات بعد از حمام) به بیمار کمک میکند تا زودتر بهبودی کسب کند.
10. بعلاوه بهتر است بیمار شب هنگام بالشی اضافه زیر سر خود بگذارد تا از گرفتگی بینی او کم شود.
11. در ضمن نکشیدن سیگار نیز برای افراد سیگاری توصیه میشود.
12. ورزش کردن هم به تقویت سیستم ایمنی بدن نیز کمک میکند.(البته این مورد بیشتر به پیشگیری از بیماری کمک میکند.)
تغذیه در هنگام سرماخوردگی:
1. بهتر است در این مواقع مصرف مایعات خود را بالا ببریم.
2. استفاده از ویتامینC به بیمار کمک میکند تا زودتر سلامتش را بدست بیاورد.(در مرکبات بالاخص پرتقال و انواع لیمو)
3. نوشیدن مایعات گرم مانند سوپ و آش برای بیمار بسیار مقوی است.
4. خوردن اسید های چرب، امگا 3 و امگا 6 نیز در بهبود بیمار موثر است.(امگا 3 موجود در انواع ماهی، تخم کتان و کدو حلوایی و روغن شاهدانه و امگا 6 موجود در تخم کتان و تخمه کدو حلوایی و آفتابگردان میباشد)
5. غلات سبوس دار و حبوبات نیز منبع خوبی از انواع ویتامین B میباشند که برای بیمار مفید است.
6. آهن و روی نیز باعث تقویت سیستم دفاعی بدن میشوند که در سیر و جگر موجودند.
و دیگر مواد مغزی و معدنی و ویتامین ها برای بدن در حالت ضعف مفیدند.
کبد چرب
در مان فوری کبد چرب با روش های طبیعی و استفاده از میوه ها مزایایی نسبت به مصرف داروها دارد که اصلی ترین آنها تقوی سیستم ایمنی بدن و افزایش مقاومت در برابر بیماری هاست. از آنجا که بیماری کبد چرب از جمله بیماری های خاموش و بی نشانه است، پیشگیری از ابتلا به آن از جمله اولویت ها قرار می گیرد.
زیرا این بیماری معمولا زمانی خود را نمایان می کند که ذرات چربی بخش زیادی از سلول های کبدی را به خود درگیر کرده اند. کبد چرب پس از درگیر کردن کبد با علائمی مانند ضعف، خستگی و احساس سنگینی و فشار در ناحیه فوقانی و راست شکم بروز می کند ؛ در ادامه این بخش از سلامت نمناک به معرفی چند میوه که برای پاکسازی و رفع مشکل کبد چرب بسیار مفید هستند خواهیم پرداخت.
لیمو یکی از بهترین و پرطرفدارترین میوه های فصل تابستان و زمستان است اما نوع ترش ان برای درمان کبد چرب بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد .نوشیدن یک لیوان آب که در آن عصاره یکلیمو ترشتازه وجود دارد در آغاز روز می تواند بهترین دارو برای پیشگیری از ابتلا به کبد چرب باشد.
از آنجا که لیمو سرشار از ویتامین C است و به عنوان یک آنتی اکسیدان می تواند نقش موثری در هضم و جذب مواد مفید در بدن داشته باشد، قابلیت زیادی در پیشگیری و درمان کبد چرب دارد.
با اضافه کردن آب یک لیمو به یک پارچ آب، در خانه آب لیمو درست کنید حتی می توانید لیموی خرد شده نیز به آن، اضافه نمایید. به طور منظم از این آبمیوه بنوشیددر صورت دلخواه ،می توانید مقداری عسل نیز به آن اضافه کنید.
لبو را حلقه حلقه کنید خشک کنید روی بخاری یا شوفاژ بعد پودرش کنید مثل زعفران دم کنید برای رنگ غذا یا دسر.آب لبو را درقالب یخ بریزید هر وقت لازم داشتید یک حبه رااز فریزر دراورید برای تزیین پلو، رنگ دسر،رنگ فرنی، حتی رنگ مربا به، اگر رنگ نداشت زیرا آب لبو بهترین درمان کم خونی است.
آب لبو یکی از راه های طبیعیه درمان پوکی استخوان است. خوردن یک لیوان آب لبو در صبح و شب در درمان فشار خون بالا موثر است. یکی از راه های درمان کبد چرب نوشیدن آب لبو است.خوردن آب لبو از ابتلا به فراموشی و اایمر در سنین بالا جلوگیری می کند. آب لبو در درمان سرطان خون،موثر است.
توت ها این میوه های خوشمزه که انواع مختلفی دارند یکی از منابع غنی آنتی اکسیدان به شمار می روند .این نوع میوه ها غنی از آنتی اکسیدان است و کبد را ترمیم می کند. برای دفع چربی از سلول های کبد، از انواع توت ها استفاده کنید.
یک لیوان آب تازه انگور بنوشید و یا از خوردن یک خوشه انگور کامل همراه با صبحانه لذت ببرید.
نکته:اگر تحت درمان هستید، قبل از مصرف این دارو با پزشک م کنید ، زیرا ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد.
سیر ،برای پاکسازی کبد عالی است. سیر به فعالسازی آنزیم هایی که کبد را از سموم پاک می کنند، کمک می کند. همچنین دارای دو ترکیب طبیعی به نام های آلیسین و سلنیوم است ،که به فرآیند پاکسازی کبدکمک می کنند و از کبد در برابر آسیب سموم محافظت می کنندر علاوه بر آن ، سیر میزان کلسترول و تری گلیسیرید را کاهش می دهد، که مانند بار سنگینی برای کبد هستند و مانع از عملکرد درست کبد می شوند. برای ارتقا دادن سلامت کبد، از سیر تازه به جای سیر فرآینده شده، چرخ شده و یا پودر سیر استفاده کنید.
هر روز، 2 تا 3 حبه سیر تازه بخورید و در پخت غذا نیز از آن استفاده کنید حتی می توانید بعد از م با پزشک، از مکمل های سیر نیز استفاده کنید.
چغندر نیز ،یک غذای مفید دیگر برای پاکسازی و بهبود عملکرد کبد است ؛ به دلیل اینکه سرشار از فلانوئید گیاهی و بتا کاروتن است، باعث می شود که عملکرد کلی کبد تحریک شود و بهبود یابد. به اضافه اینکه، چغندر، تصفیه کننده طبیعی خون نیز است ، به راحتی از چغندر تازه یا اب چغندر در رژیم غذایی روزانه خود استفاده کنید.
با استفاده از 1 فنجان چغندر خرد شده یا رنده شده، 2 قاشق غذاخوری روغن زیتون و آب نصف یک لیمو ، یک سالاد قوی برای پاکسازی کبد تهیه کنید همه مواد را مخلوط کنید و به مدت یک هفته هر روز، هر دوساعت ،دو قاشق از این سالاد بخورید.
آووکادو ،حاوی مواد شیمیایی موثری است که می تواند آسیب کبدی را کاهش دهد ، این میوه سرشار از گلوتاتیون ، ترکیبی که کبد برای پاکسازی سموم مضر به آن نیاز دارد، است.برای چند ماه ، هر هفته 1 یا 2 آووکادو بخورید، تا به رفع آسیب های کبدی کمک کنید.
یک سیب در روز ، راز سلامت کبد است. سیب سرشار از پکتین ،یک فیبر محلول است و می تواند سموم سیستم گوارش و کلسترول خون را کاهش دهد و هم چنین از کار زیاد کبد جلوگیری می کند.
هرروز یک مشت گردو را به عنوان اسنک ، بجوید هم چنین می توانید گردو را روی سالاد، غذاهای جانبی ، سوپ و یا هر چیز پختنی بریزید.
فیبر بالای موجود در بروکلی باعث بهبود گوارش نیز می شود علاوه برآن، بروکلی حاوی ویتامین های محلول و چرب مانند ویتامین E است ،که یک آنتی اکسیدان مهم برای عملکرد کبد می باشد. سه باردر هفته ، یک فنجان بروکلی بخورید تا کبدتان سالم بماند.
علاوه براینها میوه هایی همچون کران بری ، تمشک و توت فرنگی ، کیوی ، هلو و ریواس هم برای کبد چرب مفید هستند.
متاسفانه، آب میوه ها تمام خواص و فواید میوه کامل را ندارند ، برخی پا را فراتر نهاده و می گویند آن ها به ناسالمی آب میوه های آماده در فروشگاه ها هستند، ولی نظر من اینگونه نیست ولی حقیقت این است که بیشتر فوایدی که با خوردن میوه کامل به دست می آید ، در آب میوه ناپدید می شود .پالپ _ قسمتی از میوه که کل فیبر میوه در آن ذخیره می شود_ دیگر بخشی از این معامله نیست و به جای آن نوشیدنی سرشار از شکر می نوشید، که سالم نیز نیست.
اگر واقعا به دنبال تنوع هستید ، یک اسموتی خوشمزه بخورید به دلیل اینکه پالپ موجود در میوه حفظ می شود ، اسموتی سالم و مفید است و مانند این است که خود میوه را می خورید.
درباره این سایت